Archief van
Categorie: CV

Joost Willemze harp solo

Joost Willemze harp solo

Zondag 6 april 11.30-12.30 uur in het Fletcher hotel Arion te Vlissingen

We verheugen ons weer om de jonge ster Joost Willemze, een van de beste Nederlandse harpisten, op ons podium te verwelkomen. Hij speelt harp vanaf zijn 7e jaar gevolgd door een indrukwekkende carrière met festivals, solo-optredens, winnen van internationale concoursen en spelen in orkesten. Begin 2022 nam hij zijn debuut-cd op met AVROTROS Klassiek. In 2023 maakte Joost een tournee langs de vooraanstaande Nederlandse concertzalen en won hij de prestigieuze Dutch Classical Talent Award 2023, waarbij de jury zijn spel prees als dynamisch, subtiel en “harp next level”. In 2024 was hij Artist in Residence van het Grachtenfestival.

Joost in een interview: “Als harpist heb je direct contact met de snaar. Dat is heel intiem”.

Zijn programma, dat eveneens op 23 april in het Concertgebouw te horen zal zijn, illustreert zijn rijke fantasie waarbij hij graag eclectisch te werk gaat om te laten horen hoe glorieus de harp kan klinken. Het ‘Toccata en fuga’ van Johan Sebastiaan Bach is een van de meest herkenbare werken voor orgel en bewerkt voor de harp. Het vertoont alle kenmerken van een jeugdig bravourestuk. Na zijn vlucht uit nazi-Duitsland schreef Paul Hindemith deze sonate in verfijnde neoklassieke stijl en slaat het een toon van troost of zelfs escapisme aan in het licht van de duisternis in de wereld. Félix Godefroid had de bijnaam ‘Paganini van de harp’ vanwege zijn virtuoze spel op de verbeterde dubbelpedaal harp van Érard, hetgeen in ‘La Danse des Sylphes’ goed is te horen. De befaamde virtuose hoboïst Heinz Holliger schreef ‘Präludium, Arioso und Passcaglia’ oorspronkelijk voor 2 gitaren. Zijn ervaring met het hobo-repertoire en invloeden van Arnold Schönberg en Anton Webern weerklinken in zijn grensverleggend werk dat moeilijk bespeelbaar is en een uitdaging voor de luisteraar. De Franse harpiste Henriette Renié staat bekend om haar originele composities. ‘Pièce Symphonique’ schetst verschillende stadia van rouw, ze schreef bij het werk ‘De gedachte aan toekomstige hoop vermindert het verdriet niet, maar transformeert het. ’Danseres bij de fontein’ uit Images, Suite nr.3 op.35 van Marcel Tournier, is een prachtig, suggestief stuk waarbij het instrument volledig tot zijn recht komt.

Programma:

J. S. Bach (1685-1750): Toccata en fuga in D, BWV 565 (bew. voor harp)

P. Hindemith (1895-1963): Sonate voor harp

F. Godefroid (1818-1897): La Danse des Sylphes

H. Holliger (1939-heden): Präludium, Arioso und Passcaglia (for 2 gitars)

H. Renié (1875-1956): Pièce symphonique en trois épisodes

         I.  Introduction – Marche funèbre

         II.  Appassionata

         III. La pensée des espérances futures, ne détruit pas la douleur, mais elle la transfigure

M/ Tournier (1879-1951): Images Suite 3 op.35

         I.   Les Anesses grises sur la route d’El Azib

         II.  La Danseuse d’Aïn-Draham

         III. Soir de fête à Sédjenane

VIDEO: fragment uit zijn debuut-cd in het kader van talenttraject ‘AVROTROS Klassiek presenteert!’ https://www.youtube.com/watch?v=kM7kh5kuk4o&t=20s

Lees Meer Lees Meer

Kalle de Bie cello & Frank van de Laar piano

Kalle de Bie cello & Frank van de Laar piano

Zondag 16 maart 11.30-12.30 uur in Fletcher hotel Arion Vlissingen

Op de valreep mogen we het aanstormende talent Kalle de Bie cello verwelkomen samen met Frank van de Laar piano. Hij valt in voor Anastasia Feruleva die dan solo Romeo en Julia in Covent Garden speelt. Ze heeft met Frank vaak op ons podium gespeeld maar ook de verwachtingen met Kalle de Bie zijn hoog gespannen. Kalle is een veelzijdig musicus die al op jonge leeftijd met zijn spel imponeerde en een grote passie heeft voor kamermuziek. Hij speelt in verschillend kamermuziek ensembles en kent reeds indrukwekkende prestaties als solist.

Ze spelen werken van componisten uit de Romantiek tot het Impressionisme.

Van Ludwig van Beethoven was bekend dat hij een groot improvisator was en diepe indruk kon maken met overdonderende improvisaties op basis van wat aangereikt noten. Zo ook de zeven variaties op ‘Bei Männern, welche Liebe fühlen’ WoO 46, die gebaseerd zijn op Mozarts operaDie Zauberflöte. Net als in de opera zijn de cello en de piano partners in een duet.

Ook bij de sonate van Brahms zijn de piano en cello geen van beiden leidend maar juist waakzame en attente partners. Het is een eerbetoon aan J. S. Bach waarbij het eenvoudige hoofdthema van het eerste deel is gebaseerd op de fuga “Contrapunctus 4 en 13” uit de compositiesyclus Die Kunst der Fuge.

Het 2e deel uit de cellosonate van Poulenc bevat melodieën met een nostalgisch en treurig karakter. De twee instrumenten zijn glorieus en intiem met elkaar verweven waarbij elke frase naar de volgende doet verlangen en sluit rustig af met een slaapliedje.

Tot slot de Cellosonate van Debussy dat wordt beschouwd als een van de beste meesterwerken van het moderne cellorepertoire, beknopt en kenmerkend voor Debussy met hele-toon- en pentatonische toonladders. Technisch zeer veeleisend met vele soorten cellotechnieken, waaronder linkerhand pizzicato, spiccato en flautando strijken en valse harmonischen en portamento tonen.

Programma:

Ludwig van Beethoven (1770-1827):  7 Variaties in Es “Bei Männern, welche                                                                                                              Liebe fühlen””, WoO46

Johannes Brahms (1833-1897): Sonate no.1 in e kl.t. op.38

. Allegro non troppo

. Allegretto quasi Menuetto

. Allegro

Francis Poulenc (1899-1963): Cavatine (deel II uit de cellosonate)

Claude Debussy (1862–1918): Sonate voor cello en piano in D Min.

. Prologue: Lent

. Sérénade: Modérément animé

. Final: Animé, léger et nerveux

VIDEO: https://www.youtube.com/watch?v=J72SM9VfEX8&t=63s

Lees Meer Lees Meer